ماهگرد بیست و نهم
جز دعا کار دگر نیست مرا شب وروزت همه شاد دلت از غم آزاد همه ایام به کام وتو پیوسته سرافراز و زهر غصه برون همچو گنجشک به هر بام و درخت بنشینی خندان و سبکبال تر از برگ درخت در هوا رقص کنان مشق پرواز کنی سوی سپیدار بلند و ز تو نغمه مستی آید... لحظه هایت چون قند روزگارت لبخند هفته هایت پر مهر هرکجایی که قدم بگذاری همه از کینه تهی همه از قهر و عداوت خالی همه جا، نام تو از مهر، به لبها جاری... و تو با یاد خداوند بزرگ به سلامت ببری راه به پیش... ...